De Papoea’s een betere toekomst geven is het streven van onze stichting: Hati Bersatu betekent: Samen uit één hart.
Veel oorlogsveteranen, die in de jaren 1950-1962 in Nederlands Nieuw-Guinea, het huidige West-Nieuw-Guinea, hebben gediend, voelen zich nog altijd intens betrokken bij de ontwikkeling van de Papoea’s. Zo ook oud-marinier Adrie Bouwmeester. In de periode 1961-1962 diende hij daar. Het was de gevaarlijkste en gewelddadigste periode tijdens dit Nederlands-Indonesische conflict.
Na thuiskomst vroeg hij zich steeds weer af hoe het met de Papoea’s zou gaan. Maar pas in 2000 keerde hij voor het eerst weer terug en daarna nog enkele malen. Samen met oude kameraden, zijn sobats, bezocht hij de belangrijkste plaatsen in Nieuw-Guinea en vooral Manokwari, Sorong, Kaimana en Biak.
Hij werd getroffen door de schrijnende onderwijsachterstand van de Papoea’s en de trieste omstandigheden waarin zij moeten leven. In hun eigen land hebben ze gewoon niets te vertellen. Ze zijn in feite door Indonesië gekolonialiseerd. Niet voor niets breken er tot op de dag van vandaag herhaaldelijk felle conflicten met de Indonesiërs uit en vallen er aan beide kanten slachtoffers. Maar dan wel veel meer bij de zwakste partij: de Papoea’s.
Adrie (en velen met hem) wilden graag wat voor de Papoea’s betekenen, wat zinnigs voor hen doen. Hij zag hoe nodig dit is. Op zijn reizen had hij met velen van hen boeiende en ook persoonlijke contacten gelegd. Daarom besloot hij in 2004 jonge Papoea’s, aanvankelijk in Manokwari en later op Biak en andere plaatsen, te helpen om het volgen van onderwijs voor hen mogelijk te maken. Al spoedig had hij mensen, Nieuw-Guinea veteranen veelal, om zich heen die er hetzelfde over dachten. De oprichting van de Stichting Hati Bersatu was daarmee een feit.
In de jaren daarna heeft de stichting vele projecten, zoals scholingsprojecten en huisverstingsprojecten voor de allerarmsten gesteund in Papoea.
In 2005 werd Jantinus Weggemans door de Waterleidingmaatschappij Drenthe (WMD) gevraagd om met een aantal WMD-collega’s naar Indonesië te gaan om daar bij een aantal waterbedrijven te gaan helpen om de waterproductie weer op gang te brengen en de huishoudens van waterdruk te voorzien. Jantinus ging naar de waterprojecten in Manado, Merauke, Wamena en Biak. Toen Jantinus voor het eerst in 2005 op Biak kwam, stond het waterbedrijf er slecht voor. Er was in vrijwel de gehele stad geen of weinig waterdruk. Er is in de jaren daarna veel werk verzet en tegenwoordig heeft de stad Biak nog steeds water.
Tijdens Jantinus zijn werk op Biak, ontging het hem niet dat er grote groepen mensen in armoede leven. Mensen die amper geld hebben om elke dag te kunnen eten of een fatsoenlijk dak boven hun hoofd hebben. Kinderen die niet naar school gaan, omdat het schoolgeld niet betaald kan worden. Kinderen die wel naar school zijn gegaan, maar geen diploma krijgen omdat voor dat papiertje betaald moet worden. De WMD richtte zich vooral op het waterbedrijf in Biak-stad. Jantinus begon zefstandig kleine waterprojecten in kampongs buiten de stad. Nadat Jantinus zijn vrouw, Elly, met pensioen ging reisde ze regelmatig met Jantinus mee naar Biak om daar voor langere tijd te zijn. Ze startten daar een aantal hulpprojecten op en naar verloop van tijd werden projecten van anderen die daar al liepen door hen overgenomen.
De projecten die ze opzetten zijn waterprojecten (dorpjes/scholen voorzien van water), rijstprojecten (voedselhulp voor armen), schoolgeld projecten, hydrocultuur (zelf verbouwen van groenten) en naaicursussen (kleding maken voor persoonlijk gebruik en verkoop). Deze projecten worden financieel ondersteund door enkele hulporganisaties, mensen die een relatie hebben met Biak, vrienden en familie. Een grote sponsor van deze projecten waren de veteranen die dat deden via Stichting Hati Bersatu.
De club veteranen achter Stichting Hati Bersatu werd steeds ouder en ook steeds kleiner. Er werd gezocht naar een manier om het beheer van de stichting te kunnen voortzetten, zonder zelf nog actief te zijn voor de stichting. Jantinus en Elly waren op dat moment op zoek naar een vorm om hun werk op Biak op een professionere manier voort te zetten. Voor de oprichters van Stichting Hati Bersatu, bleek dit een goed moment om de stichting over te dragen aan Jantinus en Elly. In 2023 werd de stichting overgenomen en wordt het werk van de Stichting, met de ondersteuning van vele vrijwilligers die op Biak wonen voortgezet.